Κάλαντα Χριστουγέννων απ το Λασήθι.

Οι διαθήκες τριών Μητροπολιτών.

Οι διαθήκες τριών Μητροπολιτών και τα ηπειρωτικά κληροδοτήματα...

Πώς συνδέονται οι διαθήκες τριών Γιαννιωτών αρχιερέων με την υπόθεση των Ηπειρωτικών κληροδοτημάτων και την ισχύ του περίφημου «πλην Ιωαννίνων» στο κομμάτι της διαχείρισής τους;

Στο ερώτημα αυτό προσπάθησαν να απαντήσουν τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα Σπύρος Εργολάβος και Κωνσταντίνος Καραγιαννίδης, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου, δίνοντας συνέχεια στις αποκαλύψεις τους που έχουν ως στόχο την ενεργοποίηση της πολιτείας για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης και την εφαρμογή της βούλησης των διαθετών Σταύρου, Ζωσιμά και Τούλη.

Ο Σπύρος Εργολάβος παρουσίασε τις διαθήκες του Μητροπολίτη Ιωαννίνων και μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα Βλάχου, του Μητροπολίτη Ιωαννίνων και μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ Τίκα και του Μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανού Οικονομίδη. Οι δύο πρώτοι με τις διαθήκες τους «εγκαθιστούν γενικούς κληρονόμους εις τυχόν μετά θάνατον ευρεθησομένη περιουσία τους...» τους ανιψιούς τους. Αντίθετα, ο μακαριστός Μητροπολίτης Κονίτσης σημειώνει στη διαθήκη του πως «περιουσιακά στοιχεία, περιουσία ατομική, κινητή ή ακίνητη δεν έχω να αφήσω. Ούτε εκληρονόμησα ούτε απέκτησα με την ιεροσύνη μου. Ό,τι χρήματα ανευρεθούν εις το γραφείο μου, γνωρίζουν οι στενοί συνεργάτες μου ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς».

Οι πέτρες του σκανδάλου...

Σύμφωνα με τον κ. Εργολάβο, «οι Σπυρίδων Βλάχος και Σεραφείμ Τίκας κατά παράβαση των Ιερών κανόνων της Εκκλησίας απέκτησαν περιουσιακά στοιχεία, απόλαυσαν και οι δύο όσο ζούσαν, άφθονα τα υλικά αγαθά, τα οποία μάλιστα περίσσεψαν ώστε μετά το θάνατό τους να τα αφήσουν στους ανιψιούς τους». Υπόψιν πάντως, δε διευκρινίζουν πόσα ακριβώς είναι τα περιουσιακά τους στοιχεία...

Όταν το 1956 έγινε γνωστή η διαθήκη του Σπυρίδωνα Βλάχου, ξεσηκώθηκαν απλοί πολίτες και δημοσιεύματα του αθηναϊκού τύπου άσκησαν δριμύτατη κριτική σε βάρος του εκλιπόντος ιεράρχη και ηγέτη της Εκκλησίας. Αντίθετα, ο Σεβαστιανός είδε την ιεροσύνη όχι ως επάγγελμα αλλά ως λειτούργημα, σχολίασε ο κ. Εργολάβος. Κατ' αναντιστοιχία, ο κ. Εργολάβος χαρακτήρισε «οίκο εμπορίου» αντί οίκο του Θεού τη Μητρόπολη Ιωαννίνων, επειδή με χρήματα των ευεργετών οι εκάστοτε Μητροπολίτες εκπροσωπούν την πόλη στο Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας, ασχολούνται με τη διακίνηση μετοχών στο Χρηματιστήριο κτλ.

Οι δύο επικρινόμενοι ιεράρχες συνδέθηκαν με τις αποφάσεις τους για την εξαίρεση των Ηπειρωτικών Κληροδοτημάτων από τη διαχείριση με τους κείμενους σήμερα νόμους και με την προκλητική άγνοια που επέδειξαν στη βούληση των διαθετών.

Στο δια ταύτα, ο κ. Εργολάβος και ο Κώστας Καραγιαννίδης κάλεσαν τους πολιτικούς ταγούς του τόπου να αναλάβουν την ευθύνη για να ισχύσει και στα Γιάννενα ο νόμος, στη διαχείριση των Ηπειρωτικών κληροδοτημάτων. Το «πρώτα ο πολίτης» που διακήρυξε προεκλογικά ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να γίνει πράξη στην περιοχή μας για το συγκεκριμένο θέμα, σύμφωνα με τα δύο μέλη της Επιτροπής Αγώνα για τα Κληροδοτήματα.

Ο Μητσοτάκης, όπως τον είδαν οι σκιτσογράφοι.

Ψάξαμε για το αρνί, στο λιβάδι στη σφαγή

Ο άνθρωπος και το σκυλί
το βόδι τ' άλογο και συ

περπατάνε περπατάνε
και ρωτάνε και ρωτάνε
μες στη γη μας
πού 'ναι τ' αρνί.

Το χαμένο το αρνί
πάλι πάλι θα φανεί
το χαμένο το αρνί
ξανακάλεστο να 'ρθει.

Ο άνθρωπος και το σκυλί
το βόδι τ' άλογο και συ.

Σταματάνε σταματάνε
και ζητάνε και ζητάνε
το χαμένο σου παιδί.

Τον χειμώνα στη σκεπή
στο λιβάδι στη σφαγή
ψάξαμε για το αρνί
που το έχασες εσύ.

Ο άνθρωπος το χμ!
και το σκυλί
το βόδι τ' άλογο
και συ.
Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρός

Μουσική, Τραγούδι: Γιάννης Μαρκόπουλος

Μιά κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ

Σώπα μη μιλάς (Αζίζ Νεσίν)

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.

και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!....

...στήσαν τρελό χορό τα μελισσόπουλα...

Μαθητευόμενοι μάγοι φτιάξαν τα εμβόλια για τη νέα γρίπη;

... τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιός θα μπορέσει να την εξαντλήσει ...

...καβαλάρηδες πως μπαίνουν στην κοιλάδα, στρατός του Φερδινάρδου και της Ισαβέλλας...

Μιά θάλασσα μικρή, με τη Μαρία Δημητριάδη

Ο Κεμάλ που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο

Ημερολόγιο Νοέμβριος 2009

Όταν χτυπήσεις τρεις φορές, και ύστερα δυο, και πάλι τρεις...

Η γη της Θεσσαλίας, ο κάμπος.

Το θαλασσινό τριφύλλι

Που βρίσκεται ο μυθικός Λαβύρινθος;

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΡΗΤΗ
«Μην κυνηγάτε τον μύθο του Λαβυρίνθου»
Της Μαίρης Αδαμοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Μπορεί να έχει το όνομα, το σπήλαιο του Λαβυρίνθου στην Κρήτη, αλλά δεν είναι η μυθική φυλακή του Μινώταυρου, όπως υποστηρίζουν ερευνητές που το επισκέφθηκαν ξανά
Σκοτεινό, πολύπλοκο, γεμάτο στενούς διαδρόμους μήκους 2,5 χλμ. και δεκάδες τυφλά δωμάτια. Όσοι βρέθηκαν στα σωθικά του κατά τη διάρκεια σεισμού λένε ότι άκουσαν βρυχηθμό άγριου ζώου. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αυτό το εγκαταλελειμμένο λατομείο βρίσκεται κοντά στη Γόρτυνα ήταν αρκετό για να ταυτιστεί στο συλλογικό ασυνείδητο με τον μυθικό Λαβύρινθο.
Τη θεωρία αυτή, που έχει δεχτεί επιστημονικά πυρά, έρχεται να επανεκτιμήσει μια ομάδα Βρετανών και Ελλήνων ερευνητών, επιχειρώντας να απαντήσει σε ένα ερώτημα που ταλανίζει εδώ και αιώνες τους ειδικούς: πού βρίσκεται ο Λαβύρινθος του Μινώταυρου;

«Είναι αδύνατον να πούμε αν το λατομείο κοντά στη Γόρτυνα, που είναι γνωστό ως σπήλαιο του Λαβυρίνθου, είναι όντως ο μυθικός Λαβύρινθος που σχεδίασε ο Δαίδαλος», λέει στα «ΝΕΑ» ο γεωγράφος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Νίκολας Χάουαρθ και επικεφαλής της αποστολής.

«Πρόκειται για ένα αρχαίο λατομείο, που δεν ξέρουμε καν πότε χρονολογείται, καθώς δεν έχει ποτέ ανασκαφεί. Θεωρείται ρωμαϊκής εποχής, αλλά δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήθηκε και από τους μινωίτες», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο σπηλαιολόγος και μέλος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Νίκος Λελούδας, που συμμετείχε στην αποστολή για την καταγραφή του σπηλαίου, η οποία διήρκεσε μία εβδομάδα σε συνεργασία με τη Βρετανική Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία και μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Μαζί τους ήταν και ο Ελβετός Τόμας Ουάλντμαν, λάτρης και ερευνητής της περιοχής, που διατηρεί ενημερωμένες επί του θέματος σελίδες στο Διαδίκτυο.

Για περισσότερο από έξι αιώνες το σπήλαιο Λαβύρινθος είχε ταυτιστεί με την πολύπλοκη κατασκευή που είχε σχεδιάσει ο Δαίδαλος για να φυλακίσει ο βασιλιάς Μίνωας το παιδί

(με ανθρώπινο σώμα και κεφαλή και ουρά ταύρου) που είχε προκύψει από την ερωτική συνεύρεση της συζύγου του Πασιφάης με έναν ταύρο.
Η λάμψη του όμως άρχισε να θαμπώνει όταν στις αρχές του 20ού αιώνα ο Άρθουρ Έβανς αποκάλυψε την Κνωσό και ταύτισε τον μυθικό Λαβύρινθο με το παλάτι του Μίνωα, ενώ υποψηφιότητα έθεσε και το σπήλαιο του Σκοτεινού, 20 μίλια ανατολικά της Κνωσού, άποψη που τελικώς δεν επικράτησε.

«Αν θέλουμε να είμαστε επιστημονικά ακριβείς, δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Λαβύρινθος υπήρξε εκτός της φαντασίας των Μινωιτών.
Πρέπει επίσης να πούμε πως τόσο οι Μινωίτες όσο και οι Μυκηναίοι δεν μας καθιστούν σαφές τι ήταν ο Λαβύρινθος και πού βρισκόταν. Η πρώτη περιγραφή του έρχεται 1.000 χρόνια αργότερα από τον Ηρόδοτο και πολλοί θεωρούν πως πρόκειται για μια λογοτεχνική μεταφορά παρά για πραγματικό τόπο.
Ίσως επειδή και για τους Μινωίτες ήταν δύσκολο να βρουν τον δρόμο τους στην Κρήτη ανάμεσα στα βουνά και τα φαράγγια, η έννοια του λαβυρίνθου να πέρασε ως ιδέα και στις επόμενες γενιές», διευκρινίζει ο Νίκολας Χάουαρθ.

Πού βρίσκεται τελικά ο Λαβύρινθος; «Αποκλείεται πάντως στα σπήλαια της περιοχής της Γόρτυνας», λέει ο καθηγητής Αρχαιολογίας Εμανουέλε Γκρέκο, που διευθύνει την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας, υπό την εποπτεία της οποίας ανασκάπτεται η Γόρτυνα εδώ και έναν αιώνα. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για έναν μύθο και είναι λάθος να αναζητούμε την πραγματική του διάσταση.
Στην πραγματικότητα ο Λαβύρινθος δεν υπήρξε. Ήταν, όπως η Τροία, μια επινόηση».

Γιος μιας «ξύλινης αγελάδας»

Ο Μίνωας πριν πάρει τον θρόνο θέλησε να βεβαιωθεί πως είναι καταλληλότερος σε σχέση με τον αδελφό του και ζήτησε από τον Ποσειδώνα ένα σημάδι, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Ο θεός τού έστειλε έναν πανέμορφο λευκό ταύρο και του ζήτησε να τον θυσιάσει. Ο Μίνωας όμως προτίμησε να κρατήσει το όμορφο ζώο και να θυσιάσει ένα παρόμοιο. Ο Ποσειδώνας θύμωσε και ενέπνευσε στη σύζυγό του έρωτα για τον ταύρο. Απελπισμένη η Πασιφάη, ζήτησε βοήθεια από τον μηχανικό Δαίδαλο, ο οποίος κατασκεύασε ένα ξύλινο ομοίωμα αγελάδας στο οποίο εκείνη κρύφτηκε και ο ταύρος ζευγάρωσε μαζί της.
Καρπός του έρωτά τους ήταν ο Μινώταυρος, που ύστερα από δελφικό χρησμό, φυλακίστηκε στον πολύπλοκο λαβύρινθο που σχεδίασε ο Δαίδαλος.

Για την ιστορία

5ος αι. π.Χ.: Ο Ηρόδοτος πρώτος χρησιμοποιεί τον όρο λαβύρινθος 1ος αι. μ.Χ.: Ο Πλίνιος αναφέρει λαβυρίνθους στη Λήμνο, στο Φαγιούμ της Αιγύπτου, στην Ιταλία και στην Κρήτη
1415: Για πρώτη φορά χαρτογραφείται το υπόγειο λατομείο από τον Κριστόφορο Μπουοντελμόντι
1821: Ο Αυστριακός Φραντς Βίλχελμ Ζίμπερ ερευνά το λατομείο και δύο χρόνια αργότερα εκδίδει σχετική εργασία
1941: Μετατρέπεται από τους Γερμανούς στη μεγαλύτερη αποθήκη πυρομαχικών της Ανατολικής Μεσογείου. Ανοίγεται δεύτερη μεγαλύτερη είσοδος
1944: Αποχωρώντας από την Κρήτη οι Γερμανοί ανατινάσσουν τις εισόδους για να μην πέσουν τα πυρομαχικά στα χέρια των Συμμάχων
1950: Εταιρείες εκμεταλλεύονται εμπορικά τα αποθέματα πυρομαχικών
1953: Προτείνεται ως εναλλακτική θέση για τον λαβύρινθο το σπήλαιο Σκοτεινό 1961: Τέσσερεις νέοι χάνουν τη ζωή τους στο σπήλαιο. Ο στρατός σφραγίζει τις εισόδους
1981: Από μια οπή εξαερισμού μπαίνουν ξανά σπηλαιολόγοι 1985:
Το ζεύγος Γιάννη και Άννα Πετροχείλου χαρτογραφούν τον Λαβύρινθο
2009: Σύνεργα αρχαιοκαπηλίας εντοπίζονται καλά κρυμμένα στο εσωτερικό του σπηλαίου

Γιατί τον σκότωσαν γιατί, τον γελαστό τον ποιητή, αυγούλα στη Γρανάδα

Έπειτα από επτά δεκαετίες

Ξεκινούν οι διαδικασίες εκταφής των λειψάνων του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μαζί με τον Λόρκα ενταφιάστηκαν άλλα τρία άτομα
Μαδρίτη


Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να ξεκινήσουν οι εργασίες εκταφής των λειψάνων που εκτιμάται πως ανήκουν στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, αλλά τα οποία δεν έχουν ταυτοποιηθεί ότι ανήκουν στον κορυφαίο Ανδαλουσιανό ποιητή.

«Ο αντικειμενικός μας στόχος δεν είναι μόνο η έρευνα για τον ποιητή» δήλωσε στη Γρανάδα η περιφερειακή υπουργός Δικαιοσύνης Μπεγόνια Αλβαρεθ, τη στιγμή που υπέγραφε τη συμφωνία της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων ομάδων που θα συνεργαστούν για το εγχείρημα.

Μαζί με τον Λόρκα ενταφιάστηκαν άλλα τρία άτομα: ένας δάσκαλος και δύο αναρχικοί της εποχής, οι οποίοι εκτελέστηκαν από το φασιστικό καθεστώς του Φράνκο τον Αύγουστο του 1936, ένα μήνα μετά την έναρξη του εμφυλίου στην Ισπανία.

«Πρέπει να καθορίσουμε τον αριθμό των νεκρών που ανακαλύψαμε. Σίγουρα, τα υπόλοιπα είναι αποφάσεις που πρέπει να πάρουν οι οικογένειες» συνέχισε η Αλβαρεθ η οποία θα επιβλέπει προσωπικά τις εργασίες εκταφής.

Η σορός του διευθυντή του σχολείου Ντιοσκόρο Γκαλίντο, δεν έχει ακόμα ταυτοποιηθεί, αντίθετα με των δύο αναρχικών Φρανθίσκο Γκαλάντι και Χοακίν Αρκόλα, που εκτελέστηκαν μαζί με τον Λόρκα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Κόκκινη κλωστή δεμένη.

Σε μιά φωτογραφία τρείς Πρωθυπουργοί.

Ο Γιώργος υπό την σκιάν του Γεωργίου και υπό το βλέμμα του Αντρέα.

Καλό τιμόνι καπετάνιο, από παππού και πατέρα.

ΣΣΣΣΣ! Οι Έλληνες ψηφίζουν!

ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ των ΝΕΩΝ του Σαββατοκύριακου 3-4 Οκτωβρίου 2009.
(ο χάρτης των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1974 μεχρι σήμερα)

Σήμερα για 13η φορά οι Έλληνες προσέρχονται στις κάλπες μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Με λιγοτρες αφίσες, λιγότερα ντεσιμπέλ, και λιγότρεα πάθη.

17 Νοεμβρίου 1974

(ΝΔ 54,4% ΕΚΝΔ20,4% ΠΑΣΟΚ 13,6% Ενωμ. Αριστ. 9,5%)

Δημοκρατικό ξεκίνημα στη σκιά του φόβου. Η χούντα είχε πέσει, αλλά το δίλημμα "Καραμανλής ή τανκς" καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα.

Στις 16 Φεβρουαρίου του 1964 στην Ελλάδα έγιναν εθνικές εκλογές. Το αποτέλεσμά τους ήταν ένας θρίαμβος για την Ένωση Κέντρου και τον αρχηγό της Γεώργιο Παπανδρέου: 52,78%, έναντι 35% της συμμαχίας ΕΡΕ - Κόμματος Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη και 12% της ΕΔΑ.

Δέκα χρόνια και εννέα μήνες περίμεναν οι Έλληνες μέχρι να τους δοθεί ξανά το δικαίωμα της δημοκρατικής επιλογής.

Η χθεσινή λαϊκή ετυμηγορία ΓΙΑΤΙ; και η πολιτική ερμηνεία της γράφει η πρώτη σελίδα των ΝΕΩΝ.

20 Νοεμβρίου 1977

(ΝΔ 41,8% ΠΑΣΟΚ 25,3% ΕΚΝΔ 12% ΚΚΕ 9,4% Εθν Παρατ 6,8% Συμμαχία 2,7% Κομμα ΝΦ 1%)

Η πρώτη πράξη της αλλαγής.

Σε τροχιά εξουσίας μπαίνει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά την αποδυνάμωση της Ν.Δ..

Η πτώση της ΝΔ κατά 12 μονάδες έδιεχνε και την απονυθοποίηση του Καραμανλή. Οι εκλογές της 20ης Νοεμβρίου του 1977 επιβεβαίωσαν δύο πράγματα. Πρώτον, την πάγια τακτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μην εξαντλεί ποτέ την τετραετία. Πάντα προσέφευγε σε πρόωρες εκλογές. Δεύτερον, την αρχή του τέλους του ως κομματικού ηγέτη.

ΠΑΣΟΚ 25,3% Μεγάλη νίκη για την αλλαγή γράφουν ΤΑ ΝΕΑ στην πρώτη σελίδα.

18 Οκτωβρίου 1981

(ΠΑΣΟΚ 48% ΝΔ 35,9% ΚΚΕ 11%)

Τέλος στην κοινωνία των δύο ταχυτήτων. Το λαϊκό ξέσπασμα φέρνει στην εξουσία τους μισούς Έλληνες που για 40 χρόνια ήταν στο περιθώριο.

Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου του 1981 σημειώθηκε η σημαντικότερη πολιτική εξέλιξη στα πολιτικά πράγματα της χώρας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Για πρώτη φορά τις κέρδισε με αυτοδύναμη πλειοψηφία ένα σοσιαλιστικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε κανένα σοσιαλιστικό κόμμα ή σχηματισμός δεν είχαν καταφέρει κάτι ανάλογο.

Επιτέλους Αλλαγή, ΠΑΣΟΚ 48% έδρες 175, Ονόματα Υπουργών στο πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ.

2 Ιουνίου 1985

(ΠΑΣΟΚ 45,8% ΝΔ 40,9% ΚΚΕ 9,9% ΚΚΕ εσωτ 1,8%)

Νίκησε Μητσοτάκη και ...Καραμανλή. Άνετη η δεύτερη επικράτηση του Ανδρέα, που λίγο πριν τις κάλπες είχε κάνει την έκπληξη με Σαρτζετάκη.

Οι εκλογές της 2ης Ιουνίου του 1985 έγιναν μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα και πήραν δημοψηφισματικό χαρακτήρα, εξαιτίας των γεγονότων που είχαν προηγηθεί.

18 Ιουνίου 1989: (ΝΔ 44.3% ΠΑΣΟΚ 39,1% ΣΥΝ 13,1% ΔΗΑΝΑ 1%)

5 Νοεμβρίου 1989: (ΝΔ 46,2% ΠΑΣΟΚ 40,7% ΣΥΝ 11%)

8 Απριλίου 1990: (ΝΔ 46,9% ΠΑΣΟΚ 38,6% ΣΥΝ 10,3% ΔΗΑΝΑ 0,7%)

Εκλογικός και δικαστικός μαραθώνιος. Το σκάνδαλο Κοσκωτά οδηγεί σε συγκυβέρνηση ΝΔ - Συνασπισμού με στόχο να δικαστεί ο Παπανδρέου.

Όσο πετυχημένη ήταν η πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, τόσο προβληματική και περιπετειώδης αποδείχτηκε η δεύτερη θητεία, μετά τη νίκη στις εκλογές του 1985.

Πολλοί πόνταραν στην εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ, αλλά το 395 έδειξε ότι το κόμμα ήταν πολύ σκληρό για να πεθάνει.

10 Οκτωβρίου 1993

(ΠΑΣΟΚ 46,9% ΝΔ 39,3% ΠΟΛΑΝ 4,9% ΚΚΕ 4,5%)

Η μεγάλη επιστροφή του Ανδρέα. Μετά τη δικαστική αθώωση ήρθε ο εκλογικός θρίαμβος που κατέστησε "παρένθεση" τη κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Οι εκλογές που έγιναν στις 1ο Οκτωβρίου 1993, αποτελούν την ...εκδίκηση της Ιστορίας στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Σχεδόν 30 χρόνια μετά την αποστασία του 1965, ο Κ. Μητσοτάκης βρέθηκε στη θέση να πολεμάει τους "αποστάτες".

ΔΙΚΑΙΩΣΗ Λαού, Ανδρέα, ΠΑΣΟΚ γράφουν στην πρώτη σελίδα ΤΑ ΝΕΑ.

22 Σεπτεμβρίου 1996

(ΠΑΣΟΚ 41,5% ΝΔ 38,1% ΚΚΕ 5,6% ΣΥΝ 5% ΔΗΚΚΙ 4,4%)

Αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και νέα νίκη. Ο Σημίτης επικρατεί μετά τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε στο κόμμα ο θάνατος του ιδρυτή του.

Το 1996 ήταν αυτό που λέμε γεμάτη πολτική χρονιά. Το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση αλλά από τα μέσα Ιανουαρίου πρωθυπουργός ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου από τον Νοέμβριο του 1995, βρισκόταν στο Ωνάσειο με σοβαρότατα προβλήματα υγείας.

Με ΠΑΣΟΚ και Σημίτη για το 2000 γράφει το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ.

9 Απριλίου 2000

(ΠΑΣΟΚ 43,8% ΝΔ 42,7% ΚΚΕ 5,5% ΣΥΝ 3,2%)

Το μεγάλο ντέρμπι της 35ετίας. Με οριακή πλειοψηφία ο Σημίτης κερδίζει δεύτερη θητεία απέναντι στον "πρωτάρη" Καραμανλή.

Νίκη - Λύτρωση στο νήμα για ΠΑΣΟΚ- Σημίτη, γράφουν ΤΑ ΝΕΑ.

7 Μαρτίου 2004

(ΝΔ 45,4% ΠΑΣΟΚ 40,5% ΚΚΕ 5,9% ΣΥΡΙΖΑ 3,3%)

Ψήφος τιμωρίας για τα λάθη της τετραετίας γράφουν ΤΑ ΝΕΑ

Νίκη απέναντι στο κουρασμένο ΠΑΣΟΚ, η αλλαγή σκυτάλης από Σημίτη σε Παπανδρέου δεν απείλησε την υπεροχή Καραμανλή.

16 Σεπτεβρίου 2007

(ΝΔ 41,8% ΠΑΣΟΚ 38,1% ΚΚΕ 8,2% ΣΥΡΙΖΑ 5% ΛΑΟΣ 3,8%)

Ανοχή στη ΝΔ, αποδοκιμασία στο ΠΑΣΟΚ. Ασύμμετρη νίκη με στρατηγό τον άνεμο. Δεύτερη ευκαρία σε Καραμανλή, την ώρα που η χώρα θρηνούσε 70 νεκρούς από τις πυρκαγιές. Οι εκλογές ήταν ο θρίαμβος της επιοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και η αποθέωση της εικονικής πραγματικότητας.

Ρακέντυτη Οικονομία βλέπει ντιμπέϊτ.

Εσύ θα τα πεις την μεθεπόμενη Κυριακή ΟΛΗ ΜΕΡΑ!

Οι κεφαλές των αγαλμάτων του Απόλλωνα και της Άρτεμης σε ανασκαφή στο Άκτιο.

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Ο Απόλλωνας έκανε προχθές το θαύμα του. Λίγες μέρες πριν κλείσει για φέτος η ανασκαφή της καθηγήτριας Αρχαιολογίας Ισμήνης Τριάντη στον ναό του Απόλλωνα στο Ακτιο, άρχισαν να αναδύονται από το χώμα, μέσα από τον σηκό του ναού, δύο θεϊκά κεφάλια κολοσσικών αγαλμάτων.

Για να επιβεβαιωθεί ή όχι αν υπάρχουν και τα σώματα των θεών χρειάζονται τουλάχιστον άλλες δύο εβδομάδες. Εκτός, όμως, από τον χρόνο, εξαντλήθηκαν και τα χρήματα της ανασκαφής Πιθανολογείται ότι ανήκουν στον Απόλλωνα και την Αρτεμη. Το εντυπωσιακό είναι ότι βρέθηκαν σε άριστη κατάσταση, ολόλευκα, καμωμένα από εξαιρετικής ποιότητας πεντελικό μάρμαρο.

Η έκπληξη της ανασκαφέα, που θεωρείται η πλέον ειδική στην αρχαία ελληνική γλυπτική με ευδόκιμη θητεία στη μελέτη των γλυπτών της Ακρόπολης των Αθηνών, ήταν απερίγραπτη: «Στα 40 χρόνια της υπηρεσίας μου δεν μου έχει ξανατύχει να δω να βγαίνουν από το χώμα δύο τέτοιας ομορφιάς κεφάλια, ακέραια», μας είπε γεμάτη συγκίνηση. Απόλυτα δικαιολογημένη και η ικανοποίηση του νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας Θύμιου Σώκου, που επιχορηγεί την ανασκαφή τα δύο τελευταία χρόνια. «Θα πάω αύριο να τα δω», μας είπε χθες όλο υπερηφάνεια.

Το σημείο της εύρεσής τους, στο βάθος του δυτικού τοίχου του σηκού, αλλά και το μέγεθός τους, που αναλογεί σε αγάλματα ύψους 3,5 μέτρων, δείχνει πως πρόκειται για τμήματα των λατρευτικών αγαλμάτων, τα οποία δεν αποκλείεται να βρίσκονται ακόμη στο χώμα. Ο χώρος δεν έχει πλήρως ανασκαφεί και ούτε πρόκειται, αφού αύριο λήγει ουσιαστικά η άδεια του ΥΠΠΟ προς την πανεπιστημιακή ομάδα. Ηδη, σκάβουν εκεί τρεις εβδομάδες, από το πρωί στις 6 έως τις 12 το βράδυ για να προλάβουν. Και θα χρειάζονταν άλλες δύο εβδομάδες προκειμένου να ολοκληρωθεί η έρευνα και να επιβεβαιωθεί αν υπάρχουν ή όχι τα αγάλματα. Εν τω μεταξύ, εκτός από τον χρόνο, εξαντλήθηκε και η χρηματοδότηση.

Η κ. Τριάντη σκάβει τα τελευταία χρόνια στο Ακτιο, απέναντι από την Πρέβεζα, αποκαλύπτοντας τον ναό του Απόλλωνα που είδε ο Οκταβιανός Αύγουστος εκεί και τον μεγέθυνε όταν νίκησε τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα στη ναυμαχία του Ακτίου (31 π.Χ.). Ο ναός είναι πιθανότατα σύγχρονος της ίδρυσης της Νικόπολης και του Μνημείου του Αυγούστου (29-27 π.Χ.). Η θέση του ήταν γνωστή από το 1867, όταν ο Γάλλος πρόξενος στα Γάννενα Φρανσουά Νοέλ Σαμπουαζό έκανε την πρώτη ανασκαφή και βρήκε δύο αρχαϊκούς Κούρους, που έστειλε στο Λούβρο. Πυκνή βλάστηση είχε καλύψει έπειτα από χρόνια τα υπολείμματα του κτιρίου.

Η πανεπιστημιακή ανασκαφή έφερε στο φως ένα ναόσχημο οικοδόμημα (μήκους 24,15 μ. και πλάτους 9,20 μ.) με εγκάρσιο τοίχο (3,43 μ.). Στο κέντρο του σηκού βρέθηκε μια τετράπλευρη βάση (0,55 x 0,55 μ.). Ο Γάλλος πρόξενος είχε δει την τετράπλευση αυτή βάση και είχε αναφέρει πως γύρω της βρέθηκαν θραύσμα κολοσσικού αγάλματος και επιγραφές ελληνικές με αρχαϊκούς χαρακτήρες. Η κ. Τριάντη είχε από πέρυσι παρατηρήσει ότι η βαθειά θεμελίωση της δείχνει πως ανήκει σε προγενέστερο αρχαϊκό ναό.

Φιλολογικές πηγές αναφέρουν ότι εκεί υπήρχε από τον 7ο αι. π.Χ. το ιερό του Ακτίου Απόλλωνα. Το μαρτυρούν τα δύο αγάλματα Κούρων (Λούβρο) που αφιερώθηκαν σε αυτό, όπως επίσης θραύσματα γείσων του αρχαϊκού ναού που έχουν βρεθεί, ένας κίονας ύψους 3 μ. και πλήθος οστράκων της ίδιας εποχής.

ΠΗΓΗ: e.net ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αφήστε την Ελλάδα να τσουλάει μόνη της! Θα τα καταφέρει ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

Μεσ' τα θερινά τα σινεμά με αγιόκλημα και γιασεμί...

Από μια διαφήμιση των αναψυκτικών ΗΒΗ, φέτος το καλοκαίρι.

Σίγησε ο βιολιστής Τάτσης Αποστολίδης.

Έφυγε από τη ζωή, τη Δευτέρα 31 Αυγούστου, στην Αθήνα, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς, ο βιολιστής Τάτσης Αποστολίδης. Τη ζωή την τίμησε όσο μπορούσε αυτός ο Ζαγορίσιος Γιαννιώτης, κι αν σήμερα γράφουμε κάτι γι’ αυτόν δεν είναι για να τον τιμήσουμε, αλλά ακριβώς για να τιμήσουμε τους εαυτούς μας, να μάθουμε κάτι για τη ζωή, μέσα από τη ζωή ενός άξιου ανθρώπου.
Ο Τάτσης Αποστολίδης γεννήθηκε στην Καλουτά Ζαγορίου το 1928, γιος του γιατρού Πέτρου Αποστολίδη- μετέπειτα δημάρχου των Ιωαννίνων το διάστημα κυριαρχίας στα Γιάννενα του ΕΑΜ (Δεκέμβρης 1944- Μάρτιος 1945)- και της Αθηνάς Καππά, κόρης γνωστής αστικής οικογένειας της πόλης.
Ο Τάτσης θα σπουδάσει από τα παιδικά του χρόνια στα Γιάννενα βιολί για να καταλήξει μεταπολεμικά και μέχρι τις μέρες μας ο σημαντικότερος βιρτουόζος βιολιού με διεθνή αναγνώριση.
Το μουσικό του βιογραφικό είναι θα λέγαμε και το πιο γνωστό: Μετά το Ωδείο στα Γιάννενα και αφού τελειώνει τη Ζωσιμαία το 1946 κατεβαίνει στην Αθήνα και σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών το διάστημα 1948 - 1954 στην τάξη του Γ. Λυκούδη από όπου πήρε και το δίπλωμά του με πρώτο βραβείο. Εκεί θα γνωρίσει και τον Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο θα παίξει πολλές φορές όπως και με τον Μάνο Χατζιδάκι αργότερα.
Θα φύγει το 1957 στο Παρίσι, με κρατική υποτροφία και τη βοήθεια της οικογένειάς του, κάνοντας σπουδές με τον παιδαγωγό Ζορζ και τον βιολονίστα Χένρικ Σέρινγκ. Στη Διεθνή Ακαδημία της Νίκαιας βραβεύεται με το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας το 1960, οπότε επιστρέφει στην Ελλάδα και ξεκινάει την καριέρα του. Θα μετάσχει στη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, ιδρυτικό μέλος στο «Ελληνικό Κουαρτέτο», και εκατοντάδες συναυλίες ως σολίστ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1978 αναλαμβάνει την Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών, ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Εγχόρδων, συμμετέχει σε πολλές άλλες ορχήστρες (Ελληνική Καμεράτα, σύνολο «Μαρσίας», Ορχήστρα των Χρωμάτων, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ και Κρατική Ορχήστρα Αθηνών). Θα συμμετάσχει σε πολλές ηχογραφήσεις, θα βγάλει 8 δίσκους και θα παρουσιάσει σε πρώτη εκτέλεση πολλά έργα για βιολί.
...Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ...

Λευτεριά θα πεί να μάχεσαι στη γη χωρίς ελπίδα, με τον Φάνη Κακριδή.

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής της 5ης Ιουλίου 2009)

…..Μορφή συνέντευξης του Φάνη Κακριδή στην Άννα Γριμάνη…..

………πατριδογνωσία……

«ΛΕΥΤΕΡΙΑ θα πει να ΜΑΧΕΣΑΙ στη γη ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ»

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;

Για ποια ελληνικότητα μιλάμε; Για την αλλοτινή ελληνικότητα του Μακρυγιάννη, του Σολωμού και των δημοτικών τραγουδιών; Για τη ρωμιοσύνη, όπως την ύμνησε ο Ρίτσος και τη σατίρισαν ο Παλαμάς, ο Σουρής και ο Βάρναλης;

Ή μήπως για την τωρινή μας θλιβερή υπόσταση, που δεν θα τη χαρακτήριζα ούτε αίσθημα ούτε συνείδηση;

Τι πιο μικρό αγάπησα.

Λαϊκά δίστιχα όπως το κρητικό:

«Φρύγομαι και μαραίνομαι σαν την κομμένη βιόλα

σαν όντε και σου θυμηθώ! Μα ίντα ξεχνώ σου κιόλα;»

ή το κυπριώτικο:

«Τον τόπο που φιλιόμασταν θωρώ τον κ’ εννά σκάσω

φαίνεσται μώππεσεν φιλίν και σκύβκω να το πιάσω».

Η υπέροχη εκδοχή του Έλληνα.

Και του ανθρώπου γενικά: να κάνει δική του την αλήθεια πως

«λευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γη χωρίς ελπίδα».

Αυτό που με «χαλάει»

Το πόσο εύκολα και πόσο σταθερά στον τόπο μας (δια)φημίζονται και επικρατούν ως κορυφαίοι πολιτικοί, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, επιστήμονες, ακόμα και καλλιτέχνες, άνθρωποι (ας είμαι ευγενικός) που δεν το αξίζουν!

Κι έρχεται ώρα να ψιθυρίσεις με τον Μανόλη Αναγνωστάκη: «Α ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ΄ξερα τι κάθαρμα ήσουν, τι κάλπικος παράς…

Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Έλληνας σήμερα;

Ρωτήστε τον Νίκο Δήμου και μάθετε περισσότερα στο

Παράγει πολιτισμό ο Έλληνας της νέας εποχής ή μένει προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα;

Ο τόπος μας έχει πάντοτε ανθρώπους που παράγουν – που δημιουργούν και προσφέρουν θα προτιμούσα – πολιτισμικό πλούτο, μόνο που κρύβονται στο περιθώριο, καθώς στο προσκήνιο μένουν κολλημένοι οι κραυγαλέα ρητορικοί Ελληναράδες.

Με ποια ταυτότητα οι Έλληνες περιέρχονται στον σύγχρονο κόσμο;

Καθένας με την ατομική του μικρή ή μεγάλη προκοπή κι όλοι μαζί βιώνοντας τους σολωμικούς στίχους «…περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις!»

Το ελληνικό μου «γιατί» κι ένα «πρέπει» που πέταξα.

Κατοικούμε έναν πανέμορφο τόπο, που μέρα με τη μέρα τον μετατρέπουμε σε χωματερή. Μας δόθηκε μια θαυμάσια γλώσσα, που καθημερινά όλο και περισσότερο την κακοποιούμε. Παραλάβαμε μια ζηλευτή πνευματική κληρονομιά που, αντί να τη ζωντανέψουμε, την αποστειρώνουμε και τη νεκροτομούμε. Γιατί;

Όσο για τα πρέπει, είναι καιρός που τα έχω απαρνηθεί, εκτός από ένα, που λέει πως ο δάσκαλος πρέπει να φανερώνει την αλήθεια.

Ο Έλληνας ποιητής μου.

Αν όχι ο Όμηρος με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, αν όχι ο Κορνάρος για τον Ερωτόκριτο, αν όχι ο Καβάφης για το Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον, αν όχι ο Ελύτης για τη Μαρίνα των βράχων, τότε σίγουρα ο Σεφέρης για τον Ερωτικό λόγο, με στίχους όπως:

«Είναι το πέρασμα του χρόνου σιγαλό και απόκοσμο

κι ο πόνος απαλά μες στην ψυχή μου λάμνει

χαράζει η αυγή τον ουρανό, τ’ όνειρο μένει απόντιστο

κι είναι σα να διαβαίνουν μυρωμένοι θάμνοι».

Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.

Το πλατωνικό Έλληνες αεί παίδες.

Η οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.

Έτσι που διατυπώθηκε, το ερώτημα παραπέμπει σε όρους και έννοιες όπως ο οδικός χάρτης, που συνήθως τον καθορίζουν οι ισχυροί του κόσμου ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Θα προτιμούσα, κι ας ήταν επικίνδυνο, να ισχύσει το γνωμικό δίστιχο που λέει πως:

«Την τύχη του κάθε λαός την κάνει μοναχός του

κι όσα του κάνει η τρέλα του δεν του τα κάνει οχτρός του».

Φροντιστήρια Αγγλομαθάκης μαθές....

Θα μας καταπιεί η Ανδρομέδα ... εις βάθος χρόνου.

Οι αστρονόμοι υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι η Ανδρομέδα, ο πλησιέστερος γείτονας του δικού μας Μίλκι Ουέι, καταβροχθίζει και απορροφά άλλους γαλαξίες. Η χαρτογράφησή της δίνει τώρα τις πρώτες απτές αποδείξεις -τα «αποφάγια» του κοσμικού κανιβαλισμού.

Και το επόμενο θύμα ίσως θα είμαστε εμείς.

Το ότι οι γαλαξίες συχνά συγχωνεύονται μεταξύ τους είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες, ωστόσο η περίπτωση της Ανδρομέδας είναι ιδιάζουσα λόγω «της κλίμακας του κανιβαλισμού και του γεγονότος ότι βρήκαμε ενδείξεις ακριβώς μπροστά στα μάτια μας» δηλώνι ο Μάικ Ίρουιν του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Τα συμπεράσματα δημοσιεύονται την Πέμπτη στο περιοδικό Nature.

Η Ανδρομέδα είναι ο πλησιέστερος μεγάλος γαλαξίας σε απόσταση 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός από το δικό μας Γαλαξία. Αυτό που συνέβη με άλλους γαλαξίες που βρέθηκαν στο καταστροφικό διάβα της Ανδρομέδας θα συμβεί κάποτε και σε εμάς: ο Μίλκι Ουέι και η Ανδρομέδα πλησιάζουν ο ένας τον άλλο ταχύτητα 120 χιλιομέτρων ανά ώρα και θα συγκρουστούν σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.

Ακόμα και τότε όμως, η Γη μάλλον δεν θα κινδυνεύσει. Το μεγαλύτερο τμήμα του όγκου των γαλαξιών είναι κενός χώρος, οπότε δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σύγκρουσης ανάμεσα σε άστρα και πλανήτες. Το μόνο που θα άλλαζε σε περίπτωση συγχώνευσης των δύο γαλαξιών θα ήταν οι θέσεις των άστρων στον ουρανό.

Η χαρτογράφηση της Ανδρομέδας με ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια αποκάλυψε άστρα και νάνους γαλαξίες που πλησίασαν υπερβολικά την Ανδρομέδα και συνελήφθησαν από το βαρυτικό της πεδίο.

Αυτά τα «αποφάγια» ήταν κάποτε τμήματα του Τριγώνου, ενός νάνου γαλαξία που πλησίασε τόσο πολύ την Ανδρομέδα ώστε έχασε ορισμένα από τα άστρα του.

Το Τρίγωνο ακολουθεί τώρα μια σπειροειδή πορεία που οδηγήσει πάνω στην Ανδρομέδα την ίδια χρονική περίοδο που η Ανδρομέδα συγκρούεται με τον Μίλκι Ουέι.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Βασικά ύποπτος, πάει και τέλειωσε!

Η μάνα σου λέει το ναι, μα ο αδερφός σου οχι... Νίκος Ξυλούρης το 1961 σε ταβέρνα στο Ηράκλειο.

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης.

Put the κοτ down slowly

Βαριά βαρούν τα σήμαντρα

Η λίμνη Παμβώτις παγωμένη, Φλεβάρης του 1929

Νοημοσύνη νηπίων διαθέτουν τα σκυλιά, με πρώτο και καλύτερο το κόλεϊ.

Στα ίδια επίπεδα με τη νοημοσύνη ενός δίχρονου παιδιού κυμαίνεται η νοημοσύνη των σκύλων, αφού μπορούν να μετρήσουν ώς το πέντε, να καταλάβουν πάνω από 160 λέξεις και σκόπιμα να εξαπατήσουν άλλα σκυλιά, καθώς και τους ανθρώπους. Πιο έξυπνα όλων, αναδεικνύονται τα κόλεϊ.
Στα παραπάνω συμπεράσματα κατέληξε ο Αμερικανός ψυχολόγος Στάνλεϊ Κόρεν, καθηγητής του καναδικού πανεπιστημίου της British Columbia, ο οποίος παρουσίασε τη μελέτη του στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης.

Στην ομιλία του, με τίτλο «Πώς σκέφτονται τα σκυλιά;» ο Στάνλεϊ Κόρεν ανέφερε ότι μπορούν να λύνουν πολύπλοκα προβλήματα και είναι πιο κοντά στους ανθρώπους και τους πιθήκους από ό,τι θεωρείτο μέχρι τώρα. «Οι εντυπωσιακές αναλαμπές εξυπνάδας και δημιουργικότητας που έχουν, μας θυμίζουν ότι μπορεί να μην είναι Αϊνστάιν, όμως είναι σίγουρα κοντύτερα στους ανθρώπους από ό,τι νομίζαμε» τόνισε.

Σύμφωνα με τις έρευνες του Κόρεν και άλλων ερευνητών, η εξυπνάδα των σκυλιών διαφέρει ανάλογα με τη ράτσα τους, αλλά και την ανατροφή τους. Η νοημοσύνη τους μπορεί να διακριθεί σε τρεις μορφές: ενστικτώδης (αυτό που το σκυλί είναι γεννημένο για να κάνει), προσαρμοστική (πόσο καλά μαθαίνει μόνο του από το περιβάλλον του να λύνει προβλήματα) και επίκτητη (το ισοδύναμο της σχολικής μάθησης, που αφορά κυρίως τη σχέση του με το αφεντικό του).

Τα πειράματα δείχνουν ότι η ράτσα των κόλεϊ είναι η πιο έξυπνη από όλες και ακολουθούν, κατά σειρά, τα κανίς, οι γερμανικοί ποιμενικοί, τα ριτρίβερ, τα ντόπερμαν κ.ά. Στον…πάτο της σκυλίσιας νοημοσύνης βρίσκονται τα κυνηγόσκυλα, μαζί με τα μπουλντόγκ και τα μπιγκλ.

Γενικά οι εξελικτικά παλαιότερες ράτσες τα πάνε χειρότερα στην εξυπνάδα σε σχέση με τις νεότερες. Οι παλαιότερες ράτσες συνήθως υπερτερούν στην ενστικτώδη νοημοσύνη, αλλά οι νεότερες είναι πολύ καλύτερες στην -ακόμα πιο σημαντική- επίκτητη νοημοσύνη. Τα εξελικτικά νεότερα σκυλιά είναι γενικά πιο φιλικά και συνεργάσιμα, γι' αυτό συνήθως είναι και πιο δημοφιλή. Από την άλλη, όχι και τόσο έξυπνα σκυλιά, όπως το μπιγκλ, βρίσκονται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις των ανθρώπων, επειδή είναι πολύ κοινωνικό και γλυκό, με τον ίδιο τρόπο, σχολίασε ο Κόρεν, που «μερικές φορές οι άνθρωποι προτιμούν μια χαζή ξανθιά»!

Το μέσο σκυλί (αν συμπεριληφθούν όλες οι ράτσες) μπορεί να μάθει 165 λέξεις, σήματα και χειρονομίες (όσο ένα παιδί δύο ετών), ενώ οι «σούπερ-σκύλοι», που έχουν την κορυφαία νοημοσύνη, μαθαίνουν μέχρι και 250 λέξεις (όσο ένα παιδί δυόμισι ετών).

Συγκριτικά με τις «γλωσσικές» ικανότητές τους, τα σκυλιά είναι ακόμα καλύτερα στα… μαθηματικά. Μπορούν να μετρήσουν μέχρι το τέσσερα ή το πέντε και έχουν μια βασική κατανόηση της αριθμητικής (στο ίδιο επίπεδο με ένα παιδί τριών - τεσσάρων ετών), καθώς είναι ικανά να αντιληφθούν λάθη σε απλούς υπολογισμούς, όπως π.χ. ότι ένα κι ένα κάνει τρία.

Ακόμα τα σκυλιά μπορούν να λύσουν προβλήματα στον χώρο, όπως, για παράδειγμα, να μάθουν πού βρίσκονται πράγματα αξίας (π.χ. το φαγητό τους), να ανακαλύψουν καλύτερες και ταχύτερες διαδρομές, να χειριστούν απλούς μηχανισμούς (όπως μάνταλα πόρτας και απλές μηχανές) ή να καταλάβουν απλές συμβολικές έννοιες (συνήθως ακούγοντας τους ανθρώπους να μιλάνε και παρακολουθώντας τις κινήσεις τους).

Στην κοινωνική συμπεριφορά, τα σκυλιά τα πάνε ακόμα καλύτερα, ευρισκόμενα κατ' αναλογία σχεδόν στο επίπεδο ενός εφήβου ανθρώπου. Για παράδειγμα, όταν παίζουν, είναι ικανά να εξαπατήσουν σκόπιμα άλλα σκυλιά ή τους ανθρώπους, ιδίως όταν πρόκειται να πάρουν ως ανταμοιβή κάποια τροφή. Κατά τον Κόρεν, είναι σχεδόν τόσο καλά στο να εξαπατούν τους ανθρώπους, όσο και οι άνθρωποι στο να εξαπατούν τα σκυλιά!

Ακόμα τα σκυλιά δείχνουν ορισμένα βασικά συναισθήματα, όπως η χαρά, ο θυμός και η αηδία, όχι όμως πιο πολύπλοκα συναισθήματα, όπως η ενοχή (αυτό που κάποτε οι άνθρωποι θεωρούσαν ως σκυλίσια ενοχή, βρέθηκε τελικά ότι είναι φόβος).
(Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Bella Ciao: Ιταλικό παραδοσιακό τραγούδι από τον Diego Moreno

Bella Ciao - Diego Moreno
Italian folk song with famous images of partisans

"A partisan is a member of an irregular military force formed to oppose control of an area by a foreign power or by an army of occupation. The term can apply to the field element of resistance movements that opposed German rule in several countries during World War II, or those who after the war fought the Soviet Union in the Eastern bloc"
by Wikipedia.org
when you are too ignorant to understand it then dont watch it idiots...

1. part: Spanish 2. part: Italian

Castellano:

esta mañana ... me he levantado
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
esta mañana me he levantado y he descubierto al invasor

oh partigiano ... me voy contigo
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
partigiano me voy contigo porque me siento aqui morir!

Y si yo caigo ... en la guerrilla
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
si yo caigo en la guerrila te dejaré mi fusil

cava una fosa ... en la montaña
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
cava una fosa en la montaña a la sombra de una flor

asi la gente ... cuando la vea
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
asi la gente cuando la vea gritará ¡REVOLUCIÓN!

esta es la historia ... de un guerrillero
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
esta es la historia de un guerrillero muerto por la libertad



English:

This morning ... I got up
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
this morning I got up and detected the invader

oh partigiano ... I'll go with you
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
partigiano I'll go with you because here I'm feeling my death

And when I fall ... in the guerrilla
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
And when I fall in the guerrilla I'll leave you my gun

he is digging a grave ... on the mountain
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
he is digging a grave on the mountain next to the shadow of a flower

and the people ... when they see it
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
and the people when they see it they'll shout REVOLUTION!

That's the history ... of a guerrilla fighter
oh bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
that's the history of a guerrilla fighter who died for liberty

Κενάν Μεσαρέ, ο άρχοντας ζωγράφος, ψηλός, κομψός και ο θηριώδης ομώνυμος δρόμος των έξι λωρίδων κυκλοφορίας μέσα στα Γιάννενα.

ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ Στον καμβά του άρχοντα-ζωγράφου των Ιωαννίνων

Στα Γιάννινα άρχοντας, τρυφερός και αγέρωχος. Στη Θεσσαλονίκη γλεντζές και κοσμοπολίτης. Μισός Αλβανός, μισός Έλληνας. Ο πολυτάλαντος ζωγράφος Κενάν Μεσαρέ ασκεί τη γοητεία της διπλής καταγωγής, της ζωής και της εποχής του

Ζωγράφος και άρχοντας, Αλβανός με ελληνικό αίμα από τη μητέρα του και με γιαννιώτικη παιδεία, ένα σπάνιο δείγμα του κοσμοπολιτισμού των Ιωαννίνων, όταν η πόλη «ήταν πρώτη στ' άρματα, τα γρόσια και τα γράμματα», ο Κενάν Ταχσίν Μεσαρέ γίνεται τώρα ευρύτερα γνωστός, χάρη σ' ένα αποκαλυπτικό λεύκωμα, αφιερωμένο στη ζ

ωή και το έργο του, που εκδόθηκε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων.

Το αρχοντικό του Κενάν Μεσαρέ στα Γιάννινα δεν υπάρχει πια - όπως

και τόσα άλλα γιαννιώτικα αρχοντικά. Ο τάφος του στη Θεσσαλονίκη χάθηκε κι αυτός.

Μένει όμως το έργο του, οι απόγονοί του και η μνήμη του ανεξίτηλα χαραγμένη στις καρδιές και τις μαρτυρίες όσων τον γνώρισαν και συνέπραξαν στη δημιουργία του λευκώματος.

Ο Κενάν Μεσαρέ ήταν ο γιος του Αλβανού στρατηγού Χασάν Ταχσίν Πασά, του ανθρώπου που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στα χέρια των Ελλήνων και όχι των Βουλγάρων, επειδή πίστευε ότι πρέπει να την παραδώσει στα χέρια αυτών που την έδωσαν.

Ήταν υπασπιστής του πατέρα του, που τον αγαπούσε και ευνόησε την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική. Έτσι ευτύχησε να γίνει ο ρωμαλέος εικονογράφος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων το 1912-13 κι αμέσως μετά να δουλέψει για τη χαρτογράφηση των νέων συνόρων της Ελλάδας.

Πήρε την ελληνική υπηκοότητα και επέστρεψε στα Γιάννινα, όπου παντρεύτηκε την ωραιοτάτη Ραφέτ και πέρασε αποτραβηγμένος το υπόλοιπο της ζωής του.

Κάθε τόσο, αποδρούσε προς τη Θεσσαλονίκη για να δει τους φίλους του και να επιδοθεί σε φοβερά γλέντια που κατέληγαν σε μυστηριώδεις νυχτερινές περιπλανήσεις.

Για τους φίλους του, όμως, ήταν ο επιστήθιος τρυφερός φίλος, ευαίσθητος και ποιητικός, αυτοδίδακτος ζωγράφος, που αποτύπωσε τα τοπία της Λίμνης των Ιωαννίνων, την ποικιλία των ανθρώπινων τύπων στα πορτρέτα του.

Ήταν ο ανεπανάληπτος καλλιτέχνης, όταν επρόκειτο για την απόδοση των νεκρών φύσεων.

Ψηλός, λιπόσαρκος, κομψός για τους γείτονές του, ήταν ο Κενάνμπεης

- μια σκιά των παλιών Ιωαννίνων που έσβησε το 1965.

ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ

Έργα

«ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ»,

ΣΕΛ. 152, ΔΕΜ.

Γιος στρατηγού της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλβανικής καταγωγής, του Χασάν Ταχσίν Πασά, και της ελληνικής καταγωγής Λαζής, μουσουλμάνας όμως Χα

τιτζέ Ελμάζ ήταν ο Κενάν Μεσαρέ, αυτοδίδακτος ζωγράφος, που πέρασε τη ζωή του ανάμεσα στα Γιάννενα, όπου γεννήθηκε το 1889 και πέθανε το 1965 στο αρχοντικό σεράι των προγόνων του, και στη Θεσσαλονίκη, όπου ετάφη ύστερα από δική του επιθυμία.

Ηταν ζωγράφος νατουραλιστής -δούλευε λάδια και ακουαρέλες. Αφησε πλούσιο έργο πίσω του, αν και πολλοί πίνακές του χάθηκαν στα δύσκολα χρόνια του πολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου.

Ο Κενάν Μεσαρέ είχε τη συνήθεια να χαρίζει έργα του και για το λόγο αυτό πολλά βρίσκονται σε ιδιωτικές -συνήθως άγνωστες πια- συλλογές.

Οσοι τον γνώρισαν -ανάμεσά τους ο δικός μας Βίκτωρ Νέτας, η γειτόνισσά του Σαφέτ Ντίνο-Μαυρομάτη κ.λπ.- έχουν να λένε για το λιπόσαρκο της κορμοστασιάς του, την ευγένειά του, την καλοσύνη του, την πολύπλευρη γνώση του, την αυστηρή κρίση του και το ταλέντο του.

Γνώριζε και μιλούσε έξι γλώσσες (αλβανικά, τουρκικά, περσικά, αραβικά, γαλλικά και ελληνικά). Πολύγλωσση ήταν και η γυναίκα του Ραφέτ, η οποία στα δύσκολα χρόνια δίδασκε σε παιδιά των Ιωαννίνων ξένες γλώσσες.

Και κάτι ακόμα: ο πατέρας του ήταν ο στρατηγός που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη, το 1912, στα προελαύνοντα ελληνικά στρατεύματα αφήνοντας με άδεια χέρια τους Βούλγαρους, που κι αυτοί είχαν πλησιάσει την πόλη και του έταζαν πολλά χρήματα. Τούτο το λεύκωμα το εξέδωσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων «ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη του Κενάν Μεσαρέ».

Γράφουν για τον άνθρωπο και το έργο του, εκτός από τον (τότε) νομάρχη Ιωαννίνων Ν. Χρ. Ζαρμπαλιά, οι:

Ινη. Μεσαρέ (γιος του), Π. Παν. Βρέλλης, Βικτ. Νέτας, Τζούλια Σούλη-Τσούρη, Γιάν. Μελανίδης, Λουκία Μαρνέλη, Σαφέτ Ντίνο-Μαυρομάτη.

Μεγάλο μέρος του έργου απεικονίζει στιγμές του πολέμου 1912-13.

………………………………………………………………………………………

Και μερικά για τον θηριώδη δρόμο Κενάν Μεσαρέ πλατους …44 μέρων με έξι (!) λωρίδες κυκλοφορίας, ούτε διάδρομος εροδρομίου να ήταν, συνδέει δρόμους πλάτους 12 μέτρων.

Τα πολλά και επικίνδυνα «μερεμέτια» της Κενάν Μεσαρέ

Με επιστολή τους στην εφημερίδα από τις 5 Μαΐου οι κάτοικοι της οδού Κενάν Μεσαρέ περιέγραφαν το βασικό πρόβλημα του δρόμου: «Πρόκειται για μια θηριώδη παρεμβατική κατασκευή, ασύμβατη προς το ήμερο αστικό περιβάλλον της περιοχής, με βάναυση υποβάθμιση της ασφάλειας και της ποιότητας ζωής», μας έγραφαν τότε.

Ενώ το έργο βαδίζει προς την ολοκλήρωσή του, ο «Η.Α.» επισκέφθηκε την περιοχή για να διαπιστώσει τα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν.

Σε αρκετά σημεία της νέας λεωφόρου (άγνωστο πότε θα παραδοθεί στην κυκλοφορία), οι περίοικοι έχουν εντοπίσει ατέλειες τις οποίες, όπως προειδοποιούν, η πόλη θα τις βρει μπροστά της. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των κατοίκων ο «Η.Α.» το είχε αναδείξει ξανά μέσω επιστολής τους. Ένας δρόμος με προδιαγραφές ταχείας κυκλοφορίας έχει «χωρέσει» σε μια γειτονιά.

«Φτιάχνουν έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας έξω από τα σπίτια μας», λέει ο Χρήστος Τασούλας, κάτοικος της περιοχής, σε… σύμπνοια με την επιστολή που είχαμε δημοσιεύσει.

Στην περιοχή υπάρχουν ένα δημοτικό σχολείο, ένα νηπιαγωγείο και τα παλιά γυμνάσια της Κιάφας «Μέριμνα; …Καμία. Δεν έχουν φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών μας», συνεχίζει ο κ Τασούλας.

Ένας δρόμος με 44 μέτρα πλάτος, έξι λωρίδων, ο οποίος οδηγεί στην Κ.Α. Φεβρουαρίου και τη Δωδώνης το μέγεθος του οποίου είναι μάλλον ασύμβατο με τις ανάγκες που τελικά εξυπηρετεί.

Οι πιο αδύνατοι κρίκοι… της Κενάν Μεσαρέ

1) Στην αρχή του δρόμου, στη διασταύρωση με τις οδούς Δωδώνης και Δομπόλη, η είσοδος και έξοδος για την Κενάν Μεσαρέ, από την πλευρά της Δομπόλη, γίνεται μόνο μέσω… ελιγμών, καθώς οι δύο δρόμοι δεν βρίσκονται στην ίδια ευθεία. Η Κενάν Μεσαρέ βγάζει στο αντίθετο ρεύμα του δρόμου, αναγκάζοντας τον οδηγό να κάνει ελιγμούς για να μπει στη Δομπόλη. Ο κόμβος που προβλεπόταν για την περιοχή σιωπηρά καταργήθηκε από τη δημοτική αρχή, όπως έγραψε ο «Η.Α.».

2) Στη συνάντηση με την οδό Βεργίνας περίπου στο μέσον της Κενάν Μεσαρέ το πρόβλημα είναι διπλό. Πρώτα απ’ όλα η λωρίδα του πεζοδρομίου που χωρίζει τη γέφυρα με το επάνω διάζωμα του δρόμου. Είναι δύσκολα ορατή από τους οδηγούς και όσοι θελήσουν να βγουν από το δρόμο προς τα δεξιά, ίσως πέσουν επάνω στο πεζοδρόμιο. Τ δεύτερο πρόβλημα είναι η ίδια οδός Βεργίνας. Δρόμος διπλής κατεύθυνσης που μπαίνει μέσα στη Μεσαρέ χωρίς να έχουν επαρκή ορατότητα ούτε οι εισερχόμενοι ούτε οι εξερχόμενοι οδηγοί. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο λόγω των φορτηγών που σταθμεύουν πολλές φορές στην άκρη του δρόμου.

3) Στην μέση της οδού Κενάν Μεσαρέ, οι δύο παράδρομοι που υπάρχουν στην δεξιά πλευρά είναι ανηφορικοί και δημιουργούν πρόβλημα ορατότητας. Σήμανση δεν υπάρχει.

Ένα άλλο πρόβλημα, αναδεικνύεται και πάνω από την γέφυρα της οδού, καθώς στην διασταύρωση αυτή όλοι οι δρόμοι που συνδέονται μεταξύ τους είναι μεγάλοι, ταχείας κυκλοφορίας αλλά το σημείο είναι και πάλι ανηφορικό… και πάλι με πρόβλημα ορατότητας.

Τι προτείνουν οι κάτοικοι…

Χρήστος Τασούλας:

«Εμείς οι κάτοικοι της περιοχής θα προτείναμε να γίνει όλος αυτός ο δρόμος υπόγειος και από πάνω του να γίνουν πάρκα γήπεδα και πεζόδρομοι. Ίσως να είναι μεγαλύτερο το κόστος από αυτό που έχουν φτιάξει τώρα, αλλά προτεραιότητα όλων μας θα πρέπει να είναι η ποιότητα της ζωής και ύστερα το κόστος. Από την άλλη βλέπουμε ότι στην Αθήνα ότι θα υπογειοποιήσουν την λεωφόρο Αλεξάνδρας. Αυτό μας κάνει να αναρωτιόμαστε γιατί να μην συμβαίνουν και στην δική μας πόλη αυτά; Εδώ θα ήταν και πιο εύκολο και μικρότερο το κόστος αν όμως ξεκινούσαν από την αρχή. Κάθε βράδυ σε αυτήν την περιοχή υπάρχει πολύς κόσμος ο οποίος κάνει βόλτες στον δρόμο και πολλά παιδιά που παίζουν. Σε άλλες πόλεις φτιάχνουν πιο ασφαλείς δρόμους έτσι ώστε να περιοριστεί ο αριθμός των ατυχημάτων, εδώ βλέπουμε ότι φτιάχνεται ένας δρόμος, ο οποίος ίσως να προκαλέσει αρκετά ατυχήματα διότι είναι ταχείας κυκλοφορίας».

Ασφαλτωμένοι δρόμοι γύρω από το… μέσον

Εκτός των προβλημάτων της Κενάν Μεσαρέ, οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν τα παράπονα τους στον «Η.Α.» και για τις διακρίσεις που έχουν γίνει σε αυτή την περιοχή, στο θέμα της… ασφαλτόστρωσης. Οι οδοί Τσιάνου και Πανταζή είναι οι μόνοι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, ενώ μάλιστα η μια εξ αυτών είναι αδιέξοδο. Όλοι οι τριγύρω δρόμοι είναι στρωμένοι με χαλίκια.

Το κλίμα το μεταφέρει καλύτερα η εξής σκηνή.

Την ώρα που κουβεντιάζαμε με τον κ. Τασούλα, ένας από τους γείτονες της περιοχής, ο οποίος πέρασε από μπροστά μας, φώναξε χαρακτηριστικά στον συμπολίτη του, με έναν τόνο απαισιοδοξίας, ότι δεν πρόκειται ούτε να τον ακούσει κανείς, ούτε και να κάνει κάτι για όσα προβλήματα περιγράφει…. «Εδώ ο κόμβος της Μακαρίου έχει πόσους μήνες και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί», λέει και απομακρύνεται βιαστικά.

Ο Θεσσαλονικιός Παριζιάνος!

Λαθρανασκαφές στον Λαβύρινθο της Μεσαράς στην Κρήτη

Λαθρανασκαφές στο αρχαίο σπήλαιο

Σπηλαιολόγοι βρήκαν τρυπάνια και εργαλεία στον Λαβύρινθο της Μεσαράς

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χάρης Καρανίκας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009 στα ΝΕΑ

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα πρόσφατα, αναπάντεχα ευρήματα που ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια της αποστολής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Βρετανικής Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας στον Λαβύρινθο της Μεσαράς στην Κρήτη.

«Χωρίς αμφιβολία στο σπήλαιο δρούσε επαγγελματικό συνεργείο λαθρανασκαφών. Κατά την επίσκεψή μας με τους πανεπιστημιακούς βρέθηκαν διαμαντοτρύπανα μήκους έως και δύο μέτρων, με τα οποία άνοιγαν τρύπες για την τοποθέτηση εκρηκτικών, δίσκοι κοπής πετρωμάτων, βαριοπούλες, φτυάρια, τσάπες, τσουγκράνες. Αν κρίνουμε από τον αριθμό των εργαλείων εκσκαφής, μάλλον επρόκειτο για μεγάλο συνεργείο», λέει στα «ΝΕΑ» ο σπηλαιολόγος κ. Νίκος Λελούδας που συνόδευσε την προηγούμενη εβδομάδα την 7μελή ομάδα πανεπιστημιακών και ερευνητών στον Λαβύρινθο Μεσαράς.

Τα εργαλεία ήταν επιμελώς κρυμμένα σε μία εσοχή, 400-450 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου, η οποία βρισκόταν σε σχετικά μεγάλο ύψος, ώστε να μη φαίνονται από το δάπεδο. «Προεξείχε το δόντι μιας τσουγκράνας την οποία εντόπισε ένας από τους συνοδούς της αποστολής και έτσι βρέθηκαν και τα υπόλοιπα.

Επιπλέον, υπήρχε καλώδιο 100 μέτρων για την ηλεκτροδότηση των διαμαντοτρύπανων αλλά η γεννήτρια δεν έχει εντοπιστεί. Ακόμα βρέθηκαν εργαλεία συρματοκοπής, μιας τεχνικής κοπής πετρωμάτων σε λατομεία την οποία το πολύ να γνωρίζουν 100 άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα.

Πιθανότατα θα υπήρχε η πληροφορία ότι υπάρχει κρυμμένος θησαυρός ή κάτι έχουν εντοπίσει με ανιχνευτή μετάλλων. Δεν εξηγείται αλλιώς το να κάνουν όλες αυτές τις επαγγελματικών προδιαγραφών εργασίες μπροστά σε έναν συμπαγή βράχο στα έγκατα του Λαβυρίνθου, αφού τα αρχαία έχουν απομακρυνθεί εδώ και πολλά χρόνια από την περιοχή», συμπληρώνει ο κ. Λελούδας.

Όσο για τις φήμες που θέλουν μέρος των λύτρων από την απαγωγή Παναγόπουλου κρυμμένα κάπου στην Κρήτη; «Αυτή η εκδοχή δεν έχει ακουστεί για την περίπτωση του Λαβυρίνθου», λέει στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος Μοιρών κ. Γιώργος Αρμουτάκης, ο οποίος διαψεύδει τα σενάρια απόκρυψης των λύτρων στο αρχαίο λατομείο. «Όλα τα εργαλεία που εντοπίστηκαν έχουν κατασχεθεί και βρίσκονται στα χέρια της Αστυνομίας», συμπληρώνει ο ίδιος.

Στα... αζήτητα της Ιστορίας

Μέχρι το 1899 που ο σερ Άρθουρ Έβανς ανακάλυψε τα Μινωικά Ανάκτορα της Κνωσού, ξένοι λόγιοι, ιστοριοδίφες, περιηγητές, αλλά και αυτόχθονες Κρητικοί πίστευαν ότι ο ιστορικός τόπος κατοικίας του Μινώταυρου που είχε κατασκευάσει ο Δαίδαλος βρισκόταν στον Λαβύρινθο Μεσσαράς: ένα μεγάλο σύμπλεγμα στοών αρχαίου λατομείου εξόρυξης πέτρας.

Από αυτό λέγεται ότι εξορύχτηκαν τα πετρώματα για να χτιστεί η αρχαία Γόρτυνα που εντοπίζεται σε μικρή απόσταση και πιθανότατα η Φαιστός, η οποία επίσης δεν απέχει πολύ από το σπήλαιο.

Η «ανάδυση» της Κνωσού με τους πολυδαίδαλους διαδρόμους και τα υπόγεια στα τέλη του 19ου αιώνα, εξώθησαν στα αζήτητα το σενάριο του «πρωταρχικού» Λαβυρίνθου της Μεσαράς.

Οι Γερμανοί είχαν μετατρέψει σε αποθήκη πυρομαχικών το μινωικό λατομείο!

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της «πραγματικής» τοποθεσίας του μυθικού Λαβυρίνθου ανακίνησε φέτος ο κ. Νίκολας Χόουορθ από το Τμήμα Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Σε συνεργασία με τη Βρετανική Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία διοργάνωσε επιτόπια έρευνα και μελέτη του αρχαίου υπόγειου λατομείου της Μεσαράς, η οποία άρχισε στις 5 Ιουλίου με 6 μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ενώ ως συνοδοί συμμετείχαν μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας που γνωρίζουν καλά τα μυστικά του εσωτερικού του Λαβυρίνθου, όπως ο Νίκος Λελούδας, ο Δημήτρης Χατζηλιάδης και η γεωλόγος Ελίζα Χατζηχαραλάμπους.

Μαζί τους ήταν και ο Ελβετός Τόμας Ουάλντμαν, άριστος γνώστης της περιοχής, που έχει ερευνήσει επί μακρόν το μυστήριο των υπόγειων στοών της περιοχής και έχει δημιουργήσει ηλεκτρονικές σελίδες αφιερωμένες στον Λαβύρινθο (www. labyrinthos.ch).

Όπως υποστηρίζουν άνθρωποι που έχουν επισκεφθεί το αρχαίο λατομείο, η είσοδος στο εσωτερικό του είναι άκρως επικίνδυνη, καθώς υπάρχει μεγάλος κίνδυνος κατάρρευσης τμημάτων του, ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο εκρήξεων λόγω του ότι ο Λαβύρινθος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη πυρομαχικών. Το σχέδιο των ναζί

Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει ο κ. Νίκος Λελούδας, το 1941 οι γερμανικές δυνάμεις, υπό την καθοδήγηση αναλυτικών χαρτών που δημιούργησε το 1821 ο Αυστριακός F.W. Sieber, ανακάλυψαν τις υπόγειες στοές της Μεσαράς. Σκοπός τους ήταν να μετατρέψουν τον Λαβύρινθο στη μεγαλύτερη υπόγεια αποθήκη πυρομαχικών της Ανατολικής Μεσογείου. Για το φιλόδοξο σχέδιό τους οι Γερμανοί εξανάγκασαν σε εργασία εκατοντάδες ντόπιους που υπό την επίβλεψη τεχνικών κατασκεύασαν έναν πλινθόκτιστο δρόμο από το κοντινό χωριό Καστέλι έως τον Λαβύρινθο, ενώ άνοιξαν και δεύτερη μεγαλύτερη είσοδο. Οι Γερμανοί τεχνικοί τοποθέτησαν σιδηροτροχιές για βαγονέτα και υποστήριξαν τα τοιχώματα και τις οροφές για να μην καταρρεύσουν. Το 1944, όταν αποχώρησαν από την Κρήτη, ανατίναξαν τις εισόδους και μέρος του εσωτερικού του Λαβυρίνθου ώστε να μην έχουν πρόσβαση στα πυρομαχικά Συμμαχικές Δυνάμεις.

Λίγα χρόνια μετά, ελληνικές και ξένες εταιρείες ανέλαβαν τη διάνοιξη των στοών και επί μία πενταετία εκμεταλλεύτηκαν εμπορικά τα αποθέματα πυρομαχικών.

Όταν οι εταιρείες έφυγαν από την περιοχή, δράση ανέλαβαν οι ντόπιοι μέχρι το 1961, οπότε ο ελληνικός στρατός σφράγισε τις δύο εισόδους λόγω έκρηξης πυρομαχικών κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους εντός του σπηλαίου 4 νεαροί Κρητικοί.

Η νέα γρίππη και η νέα σχολική χρονιά.

Στον αέρα βρίσκεται η νέα σχολική χρονιά, εξαιτίας της εξάπλωσης των κρουσμάτων της νέας γρίπης. Το πρώτο σοβαρό περιστατικό στη χώρα μας καταγράφεται στη βόρεια Ελλάδα, όπου ένας 25χρονος νοσηλεύεται με πνευμονία στο ΑΧΕΠΑ. Στα 290 τα κρούσματα συνολικά.

Σύμφωνα με τη γενική γραμματέα του υπουργείου Παιδείας Νίκη Γκοτσοπούλου, ζητήθηκε από το υπουργείο Υγείας επίσημη συνάντηση ώστε να υπάρξει ενημέρωση σχετικά με την πανδημία.

Όπως αναφέρει το Βήμα, οι αρμόδιοι εξετάζουν το ενδεχόμενο ακόμα και να μην ανοίξουν τα σχολεία τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, καθώς η νόσος μπορεί το φθινόπωρο να χτυπήσει 1 στους 3 Έλληνες.

Εάν τα σχολεία τελικά ανοίξουν, το υπουργείο Παιδείας θα προχωρεί άμεσα σε αναστολή των μαθημάτων σε όποιο σχολείο εκδηλωθεί ξέσπασμα της νέας γρίπης. Αν το ξέσπασμα της νόσου είναι γενικευμένο τότε πιθανότατα θα κλείσουν όλα τα σχολεία.

Το χρονικό διάστημα που θα παραμείνουν κλειστά θα εξαρτηθεί από τις διαστάσεις που θα έχει πάρει η πανδημία της γρίπης στη χώρα μας το φθινόπωρο.

Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας και τους επιδημιολόγους του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).

Πάντως, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς θα δοθούν οδηγίες για την τήρηση των κανόνων υγιεινής στο διδακτικό προσωπικό και στους μαθητές.

Το πρώτο σοβαρό κρούσμα

Το πρώτο σοβαρό κρούσμα νέας γρίπης καταγράφεται στη βόρεια Ελλάδα, όπου ένας 25χρονος από τη Βέροια νοσηλεύεται στο ΑΧΕΠΑ με συμπτώματα πνευμονίας.

Ο νεαρός ταξίδεψε την περασμένη εβδομάδα στη Ζάκυνθο ως μέλος μουσικού γκρουπ και παρουσίασε μεταξύ άλλων υψηλό πυρετό και μυαλγία. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ίδια συμπτώματα εμφανίστηκαν σε ακόμη δύο μέλη του γκρουπ, με αποτέλεσμα ο 25χρονος να θορυβηθεί και να επιστρέψει εσπευσμένα στη Βέροια την περασμένη Παρασκευή.

Στη χώρα μας έχουν επιβεβαιωθεί συνολικά 290 κρούσματα, εκ των οποίων τα 128 έχουν ιαθεί πλήρως.

Newsroom ΔΟΛ

Η Βίκυ Μοσχολιού στην . . . κορδέλα

Εκπληκτική μελωδία - συγκλονιστικοί στίχοι
Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης

Η Μοσχολιού τραγουδά Μαρκόπουλο: Το Πέραμα.

Μουσείο Περγάμου - Βερολίνο

Mουσείο Περγάμου ,νήσος των Μουσείων Βερολίνο

View more documents from Dennis .

Αναδημοσίευση από το Ιστολόγιο e-Eliloges

Αγριεμένο το σκυλί γαυγίζει τη φωνή του.