Όταν η Ελλάδα μετανάστευε σε Γερμανία, Αμερική, Αστράλια.

Ηταν που λέτε μια φορά οπούχαμε ένα βασιλιά καλό ανθρωπάκι

Ερμηνευτής του έργου ο Λάκης Παππάς, ο οποίος αρχίζει το πρώτο τραγούδι με τους στίχους:

«Κι ήταν που λέτε μια φορά/ οπού 'χαμ' ένα βασιλιά/ καλό ανθρωπάκι».
Για να συνεχίσει και να κλείσει με τους στίχους:
«Ετσι μας άφησε η χαρά/ κι έτσι μας βρήκε η συμφορά και το φαρμάκι».
Παραλείπονται δηλαδή οι ενδιάμεσοι «επιλήψιμοι» στίχοι:
«Βαριά του 'ρχόταν η δουλειά/ κι ήταν τα ζώα μου αργά/ καλό ανθρωπάκι./
Από το βράδυ ώς το πρωί/ κάλλιο είχε μάσα και πιοτί/ κι ένα υπνάκι/ καλό ανθρωπάκι».

Το τραγούδι όμως ακουγόταν αλογόκριτο, μαζί με άλλα απαγορευμένα, στις μπουάτ της Πλάκας - από τις σθεναρές εστίες αντίστασης της εποχής. *

Γραφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος στα ΝΕΑ

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΝΤΟΥΚΟΥ
ΚΙ ΑΥΤΟ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΦΕΤΟΣ
ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΣΗΜΑΔΙΑΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ
ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ «ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ»
Δεν είναι η μόνη φορά που η διακεκριμένη ιστορική και πνευματική μας αμνησία θριαμβεύει. Κι όταν τα γεγονότα κραυγάζουν ανακαλώντας παλαιές τραγωδίες της κοινωνίας μας, της πολιτικής μας και του πνευματικού μας βίου, κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, πέρα βρέχει και «μην ανακατεύεις τον βόθρο» ή για να θυμηθούμε τον Αριστοφάνη «μην ανακατεύεις τον Ανάγυρο», περί του ανάλογου δύσοσμου τοπωνυμίου πρόκειται.

Κανένας δεν θυμήθηκε μάλιστα πως το «Παραμύθι χωρίς όνομα» έχει ιδιοφυώς διασκευαστεί σε έξοχο μπρεχτικής γραφής θεατρικό έργο από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη με την εξαίσια μουσική του Χατζιδάκι. Και δεν ήθελαν να σκεφτούν οι περί τα θεατρικά, ακόμη και όσοι πολιτικά θέλουν και λένε πως σκέφτονται ότι η Δέλτα έγραψε το βιβλίο της για να αποτυπώσει τη μεγάλη ντροπή του 1897 και τη μεγάλη ελπίδα της επανάστασης στο Γουδή που έφερε τον Βενιζέλο αλλά ούτε και να σκεφτούν πως ο Καμπανέλλης έγραψε το έργο του και παίχτηκε μέσα στην αναταραχή και την ανωμαλία του 1965, ενώ πολιτικότεροι θεατράνθρωποι έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά και το ανέβασαν και μέσα στη χούντα!

Τώρα γενική τσιμουδιά, τσιρότο, γιατί περνάει ο τόπος μια ιδεολογική γρίπη των χοίρων. Ποιος τολμάει τώρα, αν δεν είναι παλαβός, να μιλήσει για έθνος που κινδυνεύει, για προσβολές που δέχεται και ταπεινώσεις και για ελπίδες ανάστασης μόνο χάρη στη γενική πατριωτική επιστράτευση. Ενώ τα ιδρύματα της χώρας αφιερώνουν περίλαμπρες εκθέσεις για τον ζωγράφο Τσαρούχη, καθηγητάδες Έλληνες [(;)- δεν αμφισβητώ εγώ τον χαρακτηρισμό, εκείνοι τον αποποιούνται)], χρηματοδοτούμενοι από το ΥΠΠΟΤ και την ομογένεια με σινδονιάδες τον εξευτελίζουν, τον λένε θεατρίνο, καμποτίνο, εθνικιστή τραβεστί, δημόσιο κλόουν και επαγγελματία εθνικόφρονα. Και μαζί του γελοιοποιούν τον Κουν, τον Χατζιδάκι και τον Σεφέρη και συλλήβδην ολόκληρη τη γενιά του τριάντα και ό,τι ανακάλυψε και προέβαλε τον Θεόφιλο, τον Μακρυγιάννη, τον Καραγκιόζη του Σπαθάρη, τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού (θυμίζω πως το αριστούργημα του Σολωμού πρωτοδημοσιεύτηκε το 1927!). Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που γελοιοποιούν τον Κόντογλου, απεχθάνονται τον Παπαδιαμάντη, εξευτελίζουν τους Σικελιανούς και την αναβίωση του αρχαίου δράματος με ερμηνευτικά κλειδιά στη βυζαντινή και δημοτική μουσική, τους δημοτικούς χορούς και τη σύνδεση των διονυσιακών εορτών με τα ελληνικά λαϊκά πανηγύρια. Τη Δέλτα θα σεβαστούν όταν προχθές μόλις θεωρούσαν εθνολαϊκή ηθογραφία και γραφικότητα τους «Όρνιθες» των Τσαρούχη, Κουν, Χατζιδάκι, Νικολούδη, Ρώτα και φέρνουν ως αντίπαλο παράδειγμα, άξιο μιμήσεως, το «Γουέστ Σάιντ Στόρι». Τώρα τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Το μυαλό μου δεν θέλει να δεχτεί τη μόνη συγγένεια που συνέδεε τον Κουν, τον Τσαρούχη και τον Χατζιδάκι με τον συνθέτη του αμερικάνικου μιούζικαλ Λέοναρντ Μπερνστάιν! Και το μέτρο της προτιμήσεως!

Πρόσφατα αντέγραψα και δημοσίευσα στα «ΝΕΑ», ανταπόκριση από το Λονδίνο του Φεβρουαρίου 1922, όπου ο τότε πρωθυπουργός (ένας από τους εκτελεσθέντες εξ, ύστερα από μερικούς μήνες) έχει χρονίσει την παραμονή του στην αγγλική πρωτεύουσα ζητιανεύοντας ένα δάνειο 15 εκατομμυρίων, ενώ οι αγγλικοί τραπεζικοί οίκοι αρνούνται να δανείσουν τόσο ποσό και θέτοντας δριμείς και σκληρούς όρους για πολύ μικρότερο γιατί, έλεγε ο ανταποκριτής, η ελληνική πολιτεία δεν ήταν αξιόπιστη και ήταν βέβαιοι ότι δεν θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις της!!

Αυτό πριν από 88 χρόνια και 25 χρόνια πριν από αυτό, το 1897, έπειτα από μια ταπεινωτική ήττα σε πολεμική «ρομαντική», λυτρωτική ντε, πρωτοβουλία ενός πτωχεύσαντος κράτους, επελάσαμε ενάντια του εχθρού με δικράνια, φτυάρια, δρεπάνια και κάρα! Για να πληρώσουμε πολεμική αποζημίωση στον εχθρό τεράστιο ποσό με λεόντειο τοκοχρεωλύσιο, χρήματα που κατέβαλαν «οι φιλέλληνες» σύμμαχοί μας και οι τράπεζές τους με εξευτελιστική τοποθέτηση στη χώρα Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που εισέπραττε ασφαλώς τα είδη πρώτης ανάγκης από το ιδρυθέν γι΄ αυτό τον σκοπό Ελληνικό Μονοπώλιο (μαγειρικό αλάτι, φωτιστικό πετρέλαιο, σπίρτα... και τράπουλες, αφού ως γνωστόν είμαστε αμετανόητοι τζογαδόροι και χαρτοκλέφτες). Αλήθεια γιατί στις πρόσφατες αυξήσεις στα τσιγάρα, τα ποτά, τα καύσιμα δεν προστέθηκαν και αυξήσεις στα μύρια όσα τυχερά παιχνίδια, εννοώ τα επίσημα!

Θυμίζω, έτσι για την ιστορία, τον μύθο του «Παραμυθιού χωρίς όνομα». Σε μια ανώνυμη χώρα τα πάντα έχουν παραλύσει εξαιτίας και της ανικανότητας και της ηλιθιότητας των αρχόντων και της αδιαφορίας και της τεμπελιάς των αρχομένων. Όταν το κράτος φτάνει στο έσχατο όριο της φτώχειας ζητούν από συγγενικό κράτος δάνειο. Και ο είρωνας ηγεμόνας της γείτονος τους στέλνει αμπαλαρισμένο σε περίτεχνο κιβώτιο μια γαϊδουροκεφαλή. Αυτή η προσβολή κινητοποιεί το φιλότιμο του απλού λαού, που με επικεφαλής τον νέο ηγέτη με τις φρέσκες ιδέες, αφού πρώτα ανοικοδομήσουν τα ερείπια και αναθεωρήσουν τους θεσμούς, εκστρατεύουν και νικούν τον υβριστή στέλνοντάς του πεσκέσι τη γαϊδουροκεφαλή.

Διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό (από Μαρία Δημητριάδη - Γιώργο Νταλάρα)

Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει;

Να μη δείτε ζιβάγκο, να μη δείτε κασκόλ, ΒΟΥΡ ΕΣΕΙΣ!

Κορόϊδα στην υγειά σας!

Στην ίδια εκπομπή είδαμε το τραγούδι του Φακίνου - Γιάννη Μαρκόπουλου "Η Ρόζα η ναζιάρα" να χορεύεται επιδεικτικά σε στυλ χορού της κοιλιάς

Η Ρόζα η ναζιάρα με τα σγουρά μαλλιά
στα θέατρα γυρίζει και ψάχνει για δουλειά
φωτογραφίες δείχνει σαν σταρ του σινεμά
να παίζει Γενοβέφα ντυμένη στα λευκά
Της πρότειναν να γίνει του τσάκαλου καρφί
μα κείνη λέει όχι με βροντερή φωνή!
Ντυμένη Γενοφέβα την βρήκαν το πρωϊ
με ρουζ μπογιατισμένη σαν νάταν στη σκηνή

....ΜΑ ΚΕΙΝΗ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΜΕ ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΦΩΝΗ
...............ντυμένη Γενοφέβα την βρήκαν το πρωϊ .............

ΑΙΣΧΟΣ κυρ Σπύρο μας και Κρατική Τηλεόραση
Λίγη τσίπα ρε! Υπάρχουν και ΟΡΙΑ!

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Ολαρία Ολαρά, χιόνι πέφτει από ψηλά

Τα πράσινα τέλη κυκλοφορίας του 2010 τη χρονιά.

ΠΑΜΕ για ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ πολλές!

Ό,τι σεβάστηκαν ξένοι αλλόθρησκοι κατακτητές...

Όπως αποκαλύπτεται σε ψήφισμα των κατοίκων του.

Στο Κουκούλι έχουν στοιχεία που οδηγούν στους ιερόσυλους!

«Μητρόπολη και ιερέας έδειξαν πλήρη αδιαφορία»

Στοιχεία που αν αξιοποιηθούν μπορούν να οδηγήσουν στην ανακάλυψη των ιερών κειμηλίων τα οποία κλάπηκαν από το Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κουκούλι Ζαγορίου, αλλά και στο ξεσκέπασμα εκείνων οι οποίοι παρέλαβαν το εμπόριο της αρχαιοκαπηλίας, θέτουν στη διάθεση των αρχών που διερευνούν την υπόθεση οι κάτοικοι και οι φορείς του χωριού.

Οι τελευταίοι πραγματοποίησαν πρόσφατα συγκέντρωση στο Κουκούλι όπου και συζήτησαν για την λεηλασία της εκκλησία τους.

Στο ψήφισμα που εξέδωσαν αφήνουν επίσης σοβαρές αιχμές και εναντίον της Μητρόπολης Ιωαννίνων, αλλά και του εφημέριου του χωριού, τους οποίους κατηγορούν για πλήρη αδιαφορία απέναντι στο πρόβλημα.

Στην πρόσφατη σύσκεψη, στην οποία συζητήθηκε από τους κατοίκους του χωριού -παρουσία του νομάρχη Αλέκου Καχριμάνη και του δημάρχου Τύμφης Γιώργου Σουκοβέλου- η βεβήλωση και λεηλασία της φημισμένης για τις αγιογραφίες και την αρχιτεκτονική της κεντρικής εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αναλύθηκαν τα αίτια που οδήγησαν σʼ αυτό το γεγονός και επιμερίστηκαν ευθύνες για τα ελλιπή μέτρα προστασίας του Ναού.

Συγκεκριμένα, στο ψήφισμα που καταρτίστηκε στην συνέλευση, το οποίοι υπογράφουν ο πρόεδρος της Αδελφότητας Κουκουλιωτών Σπύρος Τσουμάνης και η πρόεδρος του Τ.Σ. Διονυσία Τσουμάνη, αναφέρεται ότι ελήφθησαν από τους κατοίκους του χωριού και τους φορείς του οι εξής αποφάσεις:

• Να προστατεύσουν την εκκλησία τους με ενισχυμένα τεχνικά μέσα, ώστε να καταστεί αδύνατη η παραβίαση θυρών και παραθύρων

• Να αποκαταστήσουν την ζημιά που έγινε και να κατασκευάσουν πάλι τις εικόνες τους, όπως ήταν από άποψη αγιογραφίας, καθώς πριν κλαπούν, τις είχαν φωτογραφήσει.

Για το σκοπό αυτό τόσο ο Δήμαρχος Τύμφης όσο και ο Νομάρχης Ιωαννίνων που παρέστη στην συγκέντρωση, υποσχέθηκαν, όπως αναφέρεται, ότι θα συνδράμουν οικονομικά στο κόστος των εικόνων που θα κατασκευαστούν.

• Οι κάτοικοι Κουκουλίου στο ψήφισμά τους καταδικάζουν την απουσία από την συγκέντρωσή τους τόσο του Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Θεόκλητου ή αντιπροσώπου του, όσο και του Ιερέα του χωριού, οι οποίοι, όπως τονίζουν, «ενώ όφειλαν να πρωτοστατήσουν, έδειξαν πλήρη αδιαφορία».

• Παράλληλα, εξουσιοδοτούν την Αδελφότητα και το Τοπικό Συμβούλιο «να στείλει τις αποφάσεις τους στις ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων, στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στους βουλευτές του Νομού μας,

με την παράκληση να συζητηθεί στη Βουλή το θέμα της προστασίας των μνημείων της πατρίδας μας και ειδικότερα της Ηπείρου, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν «κατακρεουργηθεί» από τις «συμμορίες» των αρχαιοκάπηλων – ιερόσυλων και να διαβαστεί στη Βουλή ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας το ψήφισμά τους».

Στο ίδιο ψήφισμα επισημαίνεται ακόμη ότι το οργανωμένο σχέδιο των ιερόσυλων, που «χτυπούν» νύχτα τις εκκλησίες στα ορεινά χωριά των λιγοστών ηλικιωμένων κατοίκων, πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τους αρμόδιους, ώστε με συντονισμένες ενέργειες να συλληφθούν οι «συμμορίες» των αρχαιοκάπηλων.

Στο συγκεκριμένο δε περιστατικό της λεηλασίας της εκκλησίας στο Κουκούλι, οι κάτοικοί του τονίζουν ότι μπορούν να δώσουν όλα τα στοιχεία που θα χρειαστούν οι Αρχές, ώστε να ανακαλυφθούν οι παραλήπτες του εμπορίου της αρχαιοκαπηλίας και να βρεθεί ο κλεμμένος θησαυρός τους.

Και κλείνουν σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Εμείς, οι κάτοικοι Κουκουλίου, πιστεύουμε στο «δαιμόνιο» των διωκτικών αρχών της πατρίδας μας, που με τη βοήθεια του Θεού, θα οδηγηθούν στη σύλληψη των εγκληματιών, που «μαγάρισαν» και βεβήλωσαν την εκκλησιά μας, την παραμονή της Γέννησης του Θεανθρώπου».

Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί.

Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές•
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό•
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό•
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Η κορυφαία στιγμή στη Βουλή: ...Προτιμούμε να ανήκουμε στους Έλληνες...

Και όταν είδαμε ότι όλοι αποσύρουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους ...

...βάλαμε τέλη κυκλοφορίας στους ίδιους...

TO KYRIO MITSO DEN EINAI EDΩ