Σε μια από τις εκπομπές
του Γιάννη Ρούκα στο τοπικό κανάλι για τους δρόμους, τους ανθρώπους και τα σπίτια
κυρίως στα παλιά Γιάννενα, με νοσταλγικές ιστορίες από τη ζωή της πόλης, άκουσα το παρακάτω περιστατικό
… Σε εμπορικό κατάστημα παράδρομου της Ανεξαρτησίας, έμπορος
είχε καναρίνι στο κλουβί που κελαϊδούσε (λαλούσε) τη σκλαβιά του.
Μια μέρα μπήκε στο μαγαζί μια χωρική, της άρεσε το κελάϊδημα
και ρώτησε
---Τι πλί είν αυτό;
Παριστάμενος άλλος καταστηματάρχης, γνωστό πειραχτήρι της
απάντησε
--- Μπούφους θειά!
Και σιουράει έτσι ου μπούφους, απάντησε η θειά …
Εμ μέρες που είναι … σιούριξαν (τρελάθηκαν) οι μπούφοι και
λαλούν, σφυρίζουν (σιουράνε) 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου